Αν πω
πως δεν το χάρηκα
θα ‘ναι μεγάλο ψέμα
έστω και
αν το θεωρώ
πολύ γελοίο
θέμα.
Μια
κουστωδία με υπουργούς
-οι πρώην
τρεις δικοί μας-
και ένας
νυν, τρομάρα του,
ο γιος
του Σταύρου, ο Δήμας.
Μα όμως
την παράσταση
ο
δήμαρχος θα κλέψει,
βέλη
στην Ζέττα ρίχνοντας
για να
την ρεζιλέψει.
Μα μ’
ότι λέει κατάφερε
να
νοιώσουμε αηδία
και γίναμε
ρεντίκολο,
δράμα
και κωμωδία.
Κοντέινερ,
ΟΠΕΚΕΠΕ,
τα
υπονοούμενά του
κι απ’
τις ευθύνες φυσικά
βγάζει
έξω την ουρά του.
Όλοι οι
παρευρισκόμενοι
από την
ίδια φάρα
κανείς
τους λέξη δεν θα πει,
όλοι
τους μουγκαμάρα.
Δεν
άκουσαν; Συμφώνησαν;
Τι απ’
τα δυο συμβαίνει;
Ή μπας
την Ζέττα τελικά
την
θεωρούνε «ξένη»;
Μπουκωροτριαντόπουλων
γελούν
και τα μουστάκια
εάν κι
άλλα της έλεγε
θα
ρίχναν παλαμάκια.
Όλων ο
τραγικότερος
ήταν ο
Χρίστος Δήμας
και έτσι
είναι δυστυχώς
οι πιο
πολλοί υπουργοί μας.
Λίγος,
μικρός και άβουλος
τον
βλέπεις και λυπάσαι,
αν θες με
τέτοιους να σωθείς
πλάνην οικτράν
πλανάσαι
Ζέττα
μου θα στο ξαναπώ
είναι
δικό σας θρέμμα
γι’ αυτό
πολλοί το χαίρονται
κι άλλοι
διψούν για «αίμα».
Άλλοι
μιλούν για Νάπολη
και
άλλοι για Παλέρμο
και τον
λαό δουλεύετε
μία ζωή,
τον έρμο.
Τι να
διαλέξει τελικά
την
Χάρυβδη ή την Σκύλλα;
Είναι
ιστορία θλιβερή,
άλλη μια
κατρακύλα.
