Γυναίκες...

Δεν είναι μια, δεν είναι δυο

δεν είναι πέντε κι έξι.
Είναι εννιά συνολικά

που έχει επιλέξει...

Η κάθε μια πιο όμορφη

είναι από την άλλη
και έχει πάγκο δυνατό

κι άλλες πολλές να βάλει.

Είναι μεστές και ζουμερές, 

γλυκούλες και αφράτες

και για δουλειά, σκληρή δουλειά, 

δηλώνουν ορεξάτες.

Τι μάτια! Τι χαμόγελο!

Τι γλύκα, σκέρτσο, νάζι!
Στα πρώτα -ήντα οι πιο πολλές,  

το αίμα όμως βράζει.

Λούκα, Θοδώρα και Φωφώ, 

 Εύη και  Μαριλίζα,
Τίνα, Κατίνα, Άντζελα

και Άννα σε ...κορνίζα.

Σε μια κορνίζα ολόχρυση

μία φωτογραφία,
που θα αφήσει εποχή

θα γράψει ιστορία.

Είναι και το φωνάζουνε

του Γιώργου οι αμαζόνες,
όλες ετοιμοπόλεμες,

έτοιμες για αγώνες.

Κι αυτός τις λέει: «Να χαρώ, 

κούκλες την ομορφιά σας.
Σας βλέπω και τρελαίνομαι.

Τι διάλεξα ο μπαγάσας!!!

Αφού μου τόπε καθαρά

κι η ίδια η μητέρα,
ότι μ' εσάς  ξεπέρασα

μέχρι και τον πατέρα.

Εξάλλου όλοι ξέρουνε,

ότι οι Παπανδρέου
δηλώνουν λάτρεις γυναικών 

και λάτρεις του ωραίου».

Γιωργάκη, Γιώργο, Γιώργαρε,

 όπως και αν σε πούμε,
καλά και άγια ως εδώ,

μα τώρα να σε δούμε.

Για όλα εγγυήθηκες,

σε όλους έχεις τάξει.
Ήρθε ο καιρός Γιωργάκη μου 

για να τα κάνεις πράξη.

Έχει προβλήματα ο λαός,

 πρέπει να δώσεις λύσεις.
Σε πήρε και σε σήκωσε

αν τώρα τον πουλήσεις.

Αν μέρες εκατό ζητάς,

σου δίνουμε άλλες τόσες.
Αν δεν... Τότε οι κούκλες σου,

θ' αποδειχθούνε ...κλώσες.

Κυριακή, 25 Οκτωβρίου 2009