Βενετοκεραμιδιώτες κι ο Θεός

Αγρότες απ’ το Βένετο

κι από το Κεραμίδι,
πήγαν μαζί στην εκκλησιά
και πιάσανε στασίδι.

Xάνουν την Γη απ’ τα χέρια τους,
παίρνουν τα κτήματά τους,
και παν στον ίδιο τον Θεό
για τα παράπονά τους.

Ξάφνου στον χώρο νιώθουνε
σαν κάτι να πλανάται
κι ακούν την Θεϊκή φωνή:
-«Τέκνα μου τι ζητάτε»;

Μπέος - Λούλης σε πορεία;

Θεέ μου τι θα μου συμβεί
θα ζήσω μεγαλεία,
που δεν περίμενα ποτέ
να δω στην Μαγνησία.

Εδώ που χρόνια οι μαθητές
κάνουνε στο σχολείο,
μάθημα σε κοντέινερ
με ζέστη και με κρύο.

Του FB

Μετά την χθεσινή μου ανάρτηση "Του χαζοκουτιού" μην μπερδευτείτε με οποιαδήποτε ομοιότητα.
Σας το τονίζω και το ξεκαθαρίζω...

Του χαζοκουτιού

Σεινάμενη, κουνάμενη

Σήμερα μέρα αγιασμού
άνοιξαν τα σχολεία,
ήρθε ο κανακάρης μου
μ’ ένα σωρό βιβλία.

Η σοσιαλίστρια

(γραμμένο στις 3 Σεπτέμβρη 2007)

Τον κόσμο όλο γύρισα,
ταξίδεψα για χρόνια.
Απόκαμα κάποια στιγμή
κι άραξα στα Λεχώνια.

Στίχους θλιμμένους Γαλλικούς
διάβαζα κάθε δείλι
κι ήταν τ’ αστέρια τ’ ουρανού
μοναδικοί μου φίλοι.