Η ώρα της κρίσης

 

Της κρίσης ήρθε η στιγμή

και μπρος στον Άγιο Πέτρο

συντεταγμένα οι δήμαρχοι

πέρναγαν και με μέτρο.

Κρίνονταν για τα έργα τους

που κάναν όσο ζούσαν.

Σε κόλαση ή παράδεισο

μετά τους οδηγούσαν.

Ήρθε του ανεκδιήγητου

η ώρα να περάσει

και φόβος, τρόμος, πανικός,

μέγας τον είχε πιάσει.

-Τι έκανες στις πυρκαγιές;

Ο Πέτρος τον ρωτάει

κι εκείνος με μισόλογα

και μπούρδες απαντάει.

Αντιμέτωποι με σοβαρούς υγειονομικούς κινδύνους βρίσκονται οι δημότες του Βόλου…

 

Το ερώτημα είναι απλό

Βολιώτες μου ραγιάδες

Να έχεις δίπλα εννιά γιατρούς

ή τους εφτά παπάδες;

Χορτάσαμε ταρατατζούμ

 

Μέρες και νύχτες προσπαθώ

την λάσπη να ξορκίσω,

σπίτι, υπόγειο, ΙΧ (γιώτα χι)

πρέπει να καθαρίσω.

-Παράτα τα, μου λέει η κυρά

έπρεπε εκεί να ήσουν

που κάνουνε εγκαίνια

μπας και μας βοηθήσουν.

Δεν θέλω να ξεφτιλιστείς

ούτε να πας να γλείψεις

Μην τσιμπάτε

 

Μη πόσιμο

 

Κάποιες φορές που το μυαλό

έχει βραχυκυκλώσει,

ψάχνω τον τρόπο για να βρω

ή κάποιον να με σώσει.

Μπροστά στα αδιέξοδα

πηγαίνω στην κυρία,

την μια μιλά ως μάγισσα

την άλλη ως Πυθία.

-Μου λέει σε βλέπω σκεφτικό

λες το νερό νεράκι

Θράσος απύθμενο

 

Νόμιζα είναι του φου μπου (FB)

και του πληκτρολογίου

με πέντε έξι επτά προφίλ

άνθρωπος του γραφείου.

Μία απλή φιλόλογος

που από τα θρανία

εκλέχθηκε απ’ τον λαό

και πήρε εξουσία.

Μπράβο της, έλεγα συχνά

ειν’ άξια διότι

όπου χαρά κι όπου γιορτή

σαν την Βασίλω, πρώτη.

Καλύτερα...

 

Χίλιες φορές Αλκίνοος

κι ας λεν πως είμαι φλώρος

παρά του ανεκδιήγητου

να είμαι ψηφοφόρος.

Χίλιες φορές στο ΚΚΕ

κομμουνιστής και ΚΝΙΤΗΣ

παρά ένας βρομόστομος,

φασίστας και κοπρίτης.

Ο άνθρωπος και το νερό

Βρέχει, αστράφτει και βροντά

δεν λέει να κοπάσει.

Κάποιος την πόρτα μου χτυπά,

έτσι όπως πάει θα σπάσει.

Κοιτάζω, γύρω για να δω

τι γίνεται, που πάμε;

Από παντού μπαίνει νερό

κι αρχίζω και φοβάμαι.

Που πας νεράκι, το ρωτώ,

πες μου τι σουχω κάμει;

Εδώ είναι βιος μου, θάπρεπε,

να ήσουν στο ποτάμι.

ΝΤΡΟΠΗ ΚΙ ΑΛΙΜΟΝΟ ΜΑΣ

 

Σ’ αυτούς εμπιστευτήκαμε

την πόλη, τον νομό μας,

χώρα και περιφέρεια,

ντροπή κι αλίμονό μας

άλικος