Τέρμα πια το σκοτάδι

Κάθε που είναι εκλογές
δεν ξέρω τι παθαίνω
κι αυτούς τους στίχους του Σουρή
πάντα στον νου μου φέρνω

«Τ’ αγγειά γινήκαν θυμιατά
και τα σκατά λιβάνι
οι γύφτοι γίναν δήμαρχοι
κι οι κλέφτες καπετάνιοι»

Μετά στις σκέψεις χάνομαι
δεν ξέρω πως συμβαίνει,
μα ότι δω να γίνεται
πάντα στο τέλος βγαίνει

Είδα λοιπόν έναν χοντρό

Εργάτης, κυβερνητικός με την εργοδοσία;

Γιατί δεν πήγες Μπέο;

Χρήστο Λουκά, πατάς καλά,

αφού είναι μαθημένος

να πάει σε όποιον προσκυνά

κι είναι αφοσιωμένος.

Τζάμπα καρέκλα κράτησες

σιγά να μην ερχόταν,

η διαφορά κι η γύμνια του

αμέσως θα φαινόταν.

Πάει σε τηλεοπτικούς

μονόλογους μιας ώρας

Μια ζωή αγώνας

Εάν ο ΡΗΓΑΣ ψήφιζε

στις είκοσι έξι Μάη

λέτε να είχε δίλλημα

που και με ποιον θα πάει;

Πιστεύω θα ’ταν σίγουρος

δεν θα ‘ταν  δα τυχαίος

ένας κοτζάμ Βελεστινλής

ένας Ρήγας Φεραίος. 

Θα επέλεγε αντί ενός

τυχαίου λαοπλάνου

την λαϊκή συσπείρωση