Το δέντρο

Στο Δημαρχείο κάθονταν
και ξάφνου στο μυαλό του,
του ‘ρθε ιδέα τρομερή,
λάμπει το πρόσωπό του.

Ζητάει τους μηχανικούς
πού ‘χει στην δούλεψή του,
να ‘ρθουν, το σχέδιο να τους πει,
να τρελαθούν μαζί του.

Σαν ήρθανε τους εξηγεί
πως θέλει απέναντί του
δέντρο ψηλό, που στον Θεό
να φτάνει η κορφή του.

«Αχ αιρετέ, ξέρεις, του λεν
εκείνοι τρομαγμένοι,
είναι εκλογές και ήμαστε
τώρα απασχολημένοι...

ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ

Όπως και πέρσι την αργώ

 πάλι την φτιασιδώνουν,
καδρόνια περιμετρικά 

βιδώνουν και καρφώνουν.

Ξέρω πως ματαιοπονώ

 κι ότι τα λόγια χάνω, 

αυτά που τότε έγραφα

 να επαναλαμβάνω...

Ο Μπέος πλανητάρχης

Πενήντα πρώτα κι είκοσι 

δεύτερα ομιλούσε,
να μην κολλάει το στόμα του 
ζαχαρωτό μασούσε.

Με ύφος περισπούδαστο
δίχως να βάζει πέδη
και τι δεν είπε ο μπαγλαμάς
την Πέμπτη στον Μαρέδη.

Το πιο καλό ήταν με τον Trump
εγώ όμως ωστόσο,
πριν γράψω κάτι ήθελα
να το διασταυρώσω...