και μπρος στον Άγιο Πέτρο
συντεταγμένα οι δήμαρχοι
πέρναγαν και με μέτρο.
Κρίνονταν για τα έργα τους
που κάναν όσο ζούσαν.
Σε κόλαση ή παράδεισο
μετά τους οδηγούσαν.
Ήρθε του ανεκδιήγητου
η ώρα να περάσει
και φόβος, τρόμος, πανικός,
μέγας τον είχε πιάσει.
-Ο Βόλος μάνα μ’ καίγεται
φώναζα τρομαγμένος
και στα κανάλια έβγαινα
καλός και διαλεγμένος.
Μπορεί χωρίς γεννήτριες
ν’ άφησα υδραγωγεία
μα δυο γριούλες βόηθησα
να μπουν στα λεωφορεία.
-Για στις πλημύρες φρόντισες
μέτρα από πριν να λάβεις;
-Σ’ εννέα χρόνια Άγιε
τι να πρωτοπρολάβεις
Για ποια αντιπλημμυρικά
και τέτοιες αηδίες,
για τα λαμπάκια έτρεχα
να βγουν δημοπρασίες.
Που πάτε ρε, Που πάτε ρε,
φώναζα ελάτε πίσω
κι αυτοί ρίξτον στην κόλαση
σου λεν, για να σαπίσω.
Φεύγει ο ντανιελ και για γιορτές
αρχίζω ετοιμασία
και στο καπάκι ο Θεός
μου στέλνει τον Ηλία
Που να προλάβω ρέματα
ποτάμια και γεφύρια
εγώ είμαι Πέτρο για χαρές
γιορτές και πανηγύρια.
Υποδομές, σχεδιασμούς
τους έχω απλά χεσμένους
σχέδια και οράματα
είναι για μορφωμένους
Μ’ αν θέλεις κάποιον στην πυρά
ντε και καλά να ρίξεις
να ρίξεις τον Αγοραστό
κι αμέσως να το λήξεις
Άδικα με κατηγορούν
πως πήγα να τους βρέξω
απλά πήρα την μάνικα
λιγάκι για να παίξω
Ο Άγιος Πέτρος τα ‘χασε
με οίκτο τον κοιτάει
και τον Αρχάγγελο καλεί
στον διάολο να τον πάει
