Ποιος είναι ο χαμένος;

Βγήκε  στητός, καμαρωτός

 να θριαμβολογήσει
πως το πανεπιστήμιο
σε δίκη  είχε  κερδίσει.

 
Αυτοχαρακτηρίστηκε
ο δράκος που φυλάει
της πόλης τα συμφέροντα
και τους «κακούς»  νικάει.
 
Από τον κάθε σύμβουλο
που ‘χε διαφωνήσει
τώρα απαιτεί με κομπασμό
συγνώμη να ζητήσει
 
Έστω κι αν ομολόγησεπως η αντιδικία,
στις προθεσμίες  κρίθηκε
και όχι στην ουσία.
 
Βάζει, αυτό είναι  φανερό 
και η ουσία  όλη
και το πανεπιστήμιο
απέναντι στην πόλη.

Είναι καιρός, έλεος  πια,
θα πρέπει να το μάθει,
η πόλη μας χρεώνεται
τα τραγικά του λάθη.
 
Τρένα δεν μας χρειάζονται
ούτε αεροπλάνα,
μήτε κρουαζιερόπλοια,
υπάρχουν άλλα πλάνα.
 
Καύσιμα θα παράγουμε
πρώτη ύλη τα σκουπίδια,
την γύμνια μας θα κρύβουνε
λαμπάκια και στολίδια.
 
Στους κόμβους και στα κεντρικά
πήχτρα από λουλούδια,
Χριστούγεννα κι Απόκριες,
γλέντι, χορός, τραγούδια.
 
Αν και στο γήπεδο καλή
η Πύδνα παίζει μπάλα,
τι στο καλό, το πόπολο
χρειάζεται και άλλα;