Στον Νίκο Παππά

«Σύντροφε» Νίκο με καλείς

να ‘ρθω στην μάζωξή σας,
για να ακούσω τι ειν’ αυτά
που λέτε μεταξύ σας.

Θέλω για να αντιληφθώ
-γι αυτό θα έρθω μάλλον-
το πώς παραμυθιάζεστε
ο ένας με τον άλλον.

Σαν έρθω πρέπει «σύντροφε»
το χέρι να σου σφίξω.
Μα μου ‘ναι δύσκολο γιατί
πολλά πρέπει να πνίξω.

Αλλά τι λέω, μήπως σεις
με θέλετε κοντά σας,
ποιος είμαι εγώ ν’ ασχοληθεί
με μένα η αφεντιά σας.

Εγώ θα είμαι μίζερος,
λαϊκιστής, γκρινιάρης, 
άνθρωπος είσαι και μπορεί
ανάποδες να πάρεις.

Εγώ θα λέω για μισθούς,
για φόρους, γι ανεργία,
για φτώχεια , εξαθλίωση,
πείνα, τρομοκρατία.

Είναι δουλειά τώρα αυτή
με μένα ν’ ασχολείσαι,
αυτά είναι μικροπράγματα
εσύ για άλλα είσαι.

Εσύ είσαι για να πουλάς
και το ‘χεις αποδείξει,
είδαμε οι συχνότητες
που έχουν καταλήξει.

Έπιασες μπόλικο παρά
μ’ αέρα για πραμάτεια,
φαντάσου στα «ασημικά»
θα τρίβουμε τα μάτια.

Αλλά μήπως απόμειναν
πολλά για να πουλήσεις,
όλα τα δώσατε εκτός
απ το νερό της βρύσης.

Δώστε κι αυτό, και τα «ψιλά»
που έχουν απομείνει,
προτεκτοράτο τέλειο
η χώρα μας να γίνει.

«Σύντροφε» Νίκο, να σου πώ
θέλω πολλά ακόμα,
μα η φωνή μου πνίγεται
δεν βγαίνει απ το στόμα.

Πολλοί σας πίστεψαν αλλά
τους έχετε προδώσει,
κι αυτά που τώρα ζουν, ποτέ 
δεν είχανε βιώσει.