Ο
Δήμαρχος του Αλμυρού
αυτό το
ξυπνοπούλι,
επήρε
στο τηλέφωνο
τον
κύριο Πατούλη.
-Πρόεδρε,
λέει, σου ζητώ
μία
μεγάλη χάρη,
η ΚΕΔΕ
πρέπει απόφαση
για
αποχή να πάρει.
Όταν σε
μια δικαστική
είμαστε
διαμάχη,
ο ένας
πρέπει ολονών
την
στήριξη για να ‘χει.
Καλεί η
Στάχτου φερ’ ειπείν
σε
στάσεις εργασίας…
Οι
δήμαρχοι ν’ απέχουμε
εκάστης
εξουσίας!
-Ρε συ
ψηλέ, πατάς καλά;
Μήπως τα
‘χεις μπερδέψει;
Ποιος θα
ακούσει αυτά που λες
και δεν
θα κοροϊδέψει;
-Γιατί;
Για σκέψου το καλά
πρέπει
καλά και σώνει,
οι
εργάτες να ‘ναι όλοι μαζί
κι εμείς
να ‘μαστε μόνοι;
-Μήτσο,
ότι είπες το ξεχνώ
είδηση
δεν θα πάρουν,
εάν το
μάθουν, χάθηκες,
όλοι θα
σε γιουχάρουν.
-Γιώργο,
σιγά μην φοβηθώ
λογαριασμό
να δώσω,
τα
‘στειλα κιόλας και γραπτώς,
σιγά να
μην κωλώσω.
Άκουσε
όμως τι έγραψα,
άκου,
γιατί με θίγεις.
Ξέρετε
ρε ποιος είμαι εγώ…
τους
είπα εν ολίγοις !!!
Έκανα
μιαν αναφορά
σε ότι
έχω φτιάξει ,
ευλόγησα
τα γένια μου
που λέμε
απλά στην πράξη.
Τους
είπα για το παρελθόν
τα έρμα
μου τα νιάτα,
τότε που
ήμουν πρόεδρος
εγώ στα
συνδικάτα.
-Ρε τι
‘ναι αυτό που μολογάς,
δεν
νιώθεις λίγη αισχύνη,
που τώρα
συνδικαλιστές
πας στην
δικαιοσύνη;
Οι
δήμαρχοι κάνουν πολλά
-και δεν
είμαστε λίγοι-
αλλά με
κάποιο πρόσχημα,
… εσύ
έχεις ξεφύγει.
