πως πάμε για παζάρι,
απ’ τους δικούς μας ζήτησαν
μία μεγάλη χάρη.
Να στείλουνε στην πόλη μας
μια αντιπροσωπία,
την τέχνη και τα μυστικά
να πάρουν στην Γαλλία.
είπαν οι Μονεγάσκοι,
τι είναι αυτό που κάνετε
κι όλος ο κόσμος χάσκει.
-Αμέ, καλοδεχούμενοι
και βέβαια να ρθείτε,
θα τρίβετε τα μάτια σας,
θα ενθουσιαστείτε.
Είναι μεγάλο γεγονός,
θα σας τα πούμε όλα
και θα χετε για συνοδό
τον κύριο Καντόλα.
-Oui, oui Merci
beaucoup
ότι μας πείτε ας γίνει,
πασίγνωστος ειν’ ο seigneur
Mitsos
απ’ το Διμήνι.
Έχουμε για την πάρτη του
την πιο καλή εικόνα
όπως και για τον κύριο
Galatis
… τον πεπόνα.
-Ακούσατε μωρέ τι λεν
οι ξένοι οι ανθρώποι,
οι δυο τους ασπροπρόσωπους
μας βγάζουν στην Ευρώπη.
Ο κόσμος θέλει θέαμα,
τα πάντα …στο ποδάρι,
το ότι πάρεις ένα ευρώ,
τις τσάρκες στο παζάρι.
Γουστάρει τσίκνα, απλυσιά,
χαλβά, σουβλάκι, γέλιο,
σιγά να μην ακούσουμε
τον μίζερο τον Τσέλιο.
Μπορούνε για να κάνουνε
παράγκες κι οι δικοί του,
κι όχι καθένας να κοιτά
τ’ όμορφο μαγαζί του.
Αυτό θα πει πολιτισμός
ειν’ ειδικότητά μας,
δε παν’ όλα να καίγονται,
εμείς με το χαβά μας.
Ίσως σας γράφω υπερβολές,
σ’ αυτή την ιστορία,
αφού ειν’ όλα τραγικά,
άλικος
