φούσκας

«Πρέπει ρε συ να ντρέπεσαι,

είσαι ένα σκουλήκι,

δεν συμμετέχω άλλο πια

στο καραγκιοζιλίκι.

Είσαι ένα δημοσιογραφικό

και συ σκουπίδι εν τέλει...

Sorry Αποστολακόπουλε

συγνώμη ρε Ζηνέλη».

Τα είχε χάσει, έβριζε,

ίδρωνε, ξεφυσούσε

και ταυτοχρόνως έγλυφε.

Αλήθεια πως μπορούσε;

Καλά το καταλάβατε

πως είναι  αυτός, ο τέως,

ο μεγαλοπαράγοντας

και δήμαρχος,  ο Μπέος.

Μικρός, αστείος, τραγικός

για λύπηση, για γέλια,

που σαν κοτούλα έφυγε

με την ουρά στα σκέλια.

Μέχρι κι ο ήπιος Λουκάς

τα πήρε στο κρανίο

και δεν δεχότανε μιλιά

ούτε και για αστείο.

Μα Χρήστο, λύσε μου αν θες

και συ μιαν απορία.

Ως τι εκλήθη τελικά;

Με ποια αιτιολογία;

Παράγοντας δεν ημπορεί

πλέον να ξαναγίνει.

Υπάρχει απόφαση γι αυτό

απ την δικαιοσύνη.  

Ως δήμαρχος τετέλεσται

κι είναι γνωστό τοις πάσι

πως πάει καιρός που την γωνιά

την έχει πια αδειάσει.

Ξέρεις πως πάντοτε ζητά

μονά ζυγά δικά του

κι αρέσκεται να ομιλεί

σε υποχείριά του.

Αχάριστος, αγνώμονας

κι αυτό το λέω με λύπη,

που παίρνει όσο έχουνε,

μετά εγκαταλείπει.

Είδες όταν ζορίστηκε

από τις ερωτήσεις;

Το ‘σκασε σαν λαγός αντί

να δώσει απαντήσεις.

Σας είχα πει από παλιά

κανείς να μην ξεχάσει,

πως σύντομα θα αποδειχθεί

μια φούσκα που θα σκάσει.