Η φάρμα των ζώων

Οι άνθρωποι μία ζωή 
την φάρμα κυβερνούσαν, 
τα ζώα υπέφεραν, αλλά, 
δεν επαναστατούσαν.

Στους στάβλους σαν μαζεύονταν
λέγαν τα βάσανά τους
και τι καθένα τράβαγε 
από τ’ αφεντικά τους.

Άμοιρα ζώα κι άβουλα
ασχέτως το τι λέγαν,
αυτό το σάπιο σύστημα 
μόνοι τους επιλέγαν.

Ώσπου στη φάρμα κάποτε 
ανάστημα ορθώσαν,...

τα ζώα τα ικανότερα 
κι άλλον αέρα δώσαν,

Ήταν μια ράτσα γουρουνιών
καινούργιων παχυδέρμων,
ακολουθούμενη συχνά 
εξ οπαδών ενθέρμων.

Σκυλιά, κοτούλες, πρόβατα,
είχανε πάρει φούρια
κι ακολουθούσαν άλογα, 
μοσχάρια και γαϊδούρια.

Όλα τα ζώα θαύμαζαν 
τον αρχηγό των χοίρων, 
που στους ανθρώπους ήτανε 
θρασύς, αψύς και είρων.

Τους έλεγε κατάμουτρα
τα όσα είχαν κάνει, 
ότι έλεγαν αυτά κρυφά 
σ’ αγρούς, στάβλους και στάνη

Την εξουσία σε αυτόν 
με ψήφο θα την δώσουν, 
ελπίζοντας τα βάσανα
ότι θα τελειώσουν.

Άλλαξε η κατάσταση 
από την πρώτη μέρα,
τα ζώα πια περπάταγαν 
με άλλο στυλ κι αέρα.

Τα πράγματα όμως ήτανε 
χειρότερα από πρώτα, 
γύρω βρομιά και σ’ όλα πια 
τους άλλαζαν τα φώτα.

Η φάρμα πολύ σύντομα 
γίνηκε σκέτο αχούρι 
και μέρα - μέρα φαίνονταν 
η αληθινή τους μούρη

Κι ενώ αυτοί απροκάλυπτα 
τρων με χρυσά πιρούνια
τα ζώα τώρα απέναντι 
έχουν και τα γουρούνια.