-Τον βούλιαξες τον καναπέ
τρύπησε το ριχτάρι,
τρίβεται και το αφρολέξ,
κουνήσου που να πάρει.
-Βρε συ γυναίκα, φταίω εγώ
που «μένουμε στο σπίτι»;
Μην μου συμπεριφέρεσαι
σαν θανατοποινίτη.
-Άσε τα ποιηματάκια σου
και την φιλοσοφία,
ξεκόλλα, πάμε γρήγορα
βόλτα στην παραλία.
Θα την καγκελοφράξουνε!
Δεν άκουσες τα νέα;
Είναι της Βίκυς αίτημα
και του διερμηνέα.
Λένε ότι είναι ανίκανοι
να την αστυνομεύσουν,
και να την κλείσουν ζήτησαν
για να μας προστατεύσουν.
-Αντί τους χώρους τους κλειστούς,
τράπεζες, εφορία,
έλα Χριστέ και Παναγιά
φράζουν την παραλία;
-Άντρα, επιστημονικός
δεν είσαι συ φορέας
γι’ αυτό μην κάνεις σχόλια
θ’ ακούσει ο διερμηνέας.
Φαντάσου γλώσσα έβγαλε
-θέατρο παραλόγου-
στον Τσάμη που είναι πρόεδρος
ιατρικού συλλόγου.
-Αν έγινε αυτό που λες,
Θεός να μας φυλάξει,
όταν μιλούν οι ειδικοί
θα πρέπει να λουφάξει.
Έκανε το κομμάτι του
κατέβρεξε τον δρόμο
και άντε το πολύ πολύ
να κάνει τον τροχονόμο.
κατέβρεξε τον δρόμο
και άντε το πολύ πολύ
να κάνει τον τροχονόμο.
Τι ξέρει αυτός από ιούς
κι από επιδημίες
ας μείνει στα λαμπάκια του
και με τις συναυλίες.
-Αχ ρε μπουμπούνα, ο πονηρός
είναι δασκαλεμένος,
ότι κι αν γίνει αυτός θα βγει
στο τέλος κερδισμένος.
Αν όλα πάνε κατ’ ευχή
θα πει μ’ αλαζονεία
ότι σ’ αυτόν οφείλεται
αυτή η επιτυχία.
Μα κι αν στραβώσει κάτι τις,
πάλι θα του χρωστάμε
θα πει, πολύ χειρότερα
μπορούσαμε να πάμε.
Σου το ‘χω πει πολλές φορές
στο λέω κι άλλες τόσες,
μπορεί να είναι άσχετος
μα… ξέρει πέντε γλώσσες.
συνεχίζεται…
