-Δεν σου ξεφεύγει τίποτα
δεν χάνεις ούτε οξεία
γι’ αυτό και σε παρακαλώ
λύσε μου μια απορία.
Ο Χαρδαλιάς κάθε που βγει
να πει την …καραμέλα,
γιατί κρεμάει στον λαιμό
πάντοτε την ταμπέλα.
-Κρατάει της κυβέρνησης
τώρα αυτός τα γκέμια
κι αυτό είναι κάτι σαν κυπρί
που βάζουν στα γκεσέμια.
Θέλει πυγμή και δύναμη
να δείξει και κυρίως
πως πρέπει για να τρέμουνε
όλοι πανελληνίως.
Μα τι πειράζει άστονε
τον μύθο του να ζήσει.
Τον Άδωνι, τον άκουσες,
τι βρήκε ν’ αμολήσει;
-Στο ‘πα δεν κάθομαι μ’ αυτόν
τον χρόνο μου να χάσω,
όταν μιλά και τον ακούω
μού ‘ρχεται να ξεράσω.
-Είπε δεν χρειαζόμαστε
το χρήμα το ρημάδι.
Σε ποιους; Σ’ εμάς, που τα κακά
κάνουμε παξιμάδι.
Και νάχε, λέει, δεν θα έδινε
χρήματα πεταμένα.
Πες μου είναι ηλίθιος;
Μήπως τάχει χαμένα;
Γι’ αυτά που λέει κατά καιρούς
οι πιο πολλοί τον βρίζουν.
Μπορείς να πεις πως γίνεται
μετά και τον ψηφίζουν;
-Δεν είναι μάτια μου χαζός
ηλίθιος ή βλάκας,
έστω κι αν δείχνει φαφλατάς,
πολιτικός της πλάκας.
Όσοι, μοίρα δεν έχουνε,
φτωχοί και πειναλέοι,
τ’ ακούν και σαν μαζοχιστές
λένε καλά τα λέει.
Είναι αλήθεια δυστυχώς
το λεν και τα βιβλία,
οι βλάκες κι οι ηλίθιοι
είναι πλειοψηφία.
Σε κείνους απευθύνονται
αυτός κι οι όμοιοί του
και τον λαό τον οδηγούν
στην εξαθλίωσή του.
συνεχίζεται…
