Αλητείες

 

Λιάγκα γιατί τον έκλεισες;

Κάνεις λογοκρισία;

Πως ξάφνου λες πως δεν μπορείς

μαγκιές και αλητεία;

Είπες ότι τον έβγαλες

μην πάει αλλού και βρίσει

το νούμερο τα νούμερα

σε σένα να χαρίσει.

Αν ο "αλήτης" σας πουλά

τώρα μαγκιές ποιος φταίει;

Η παραβολή

 

-Σου είπα ότι βιάστηκες

τώρα στο λεν και «φίλοι»

κοίτα πόσα μηνύματα

πολλά σου έχουν στείλει.

Πρέπει, «το λέει» η λογική,

κάποιος να κυβερνήσει

κι ύστερα ο άλλος κριτική

μπορεί να του ασκήσει.

Που μπλέξαμε

 

Θυμάσαι που σου έλεγα

φίλε μου γ@μ@σέ τα

όταν στην περιφέρεια

εψήφισα Κουρέτα;

Φίλε μου το μετάνιωσα

χτυπάω το κεφάλι.

Φτου σου μου, λέω συνεχώς,

την πάτησα και πάλι.

Να πω ότι δεν ήξερα;

Λάθος κι εκεί με βρίσκω.

Μου είχαν πει πως πρόκειται

για έναν δικτατορίσκο

Για το ποιόν του μου είχε πει

μέχρι κι η Κολυνδρίνη,

Για φτύσιμο

Ξυλοδαρμοί, τραμπουκισμοί,

αισχρή βωμολοχία,

δηλώσεις ομοφοβικές

και πρόκληση σε βία.

Έρευνες εισαγγελικές

βρίσκονται εν εξελίξει

κι ένα προφίλ αλλιώτικο

πρέπει να αναδείξει.

Πλυντήριο Τατιάνα

 

Τα ντόπια τα τσιράκια του

για φτύσιμο τα έχει,

δυσκόλεψαν τα πράγματα

και στην Αθήνα τρέχει.

Το χόντρυνε κι εκτέθηκε

αλλάζουνε τα πλάνα,

Η επόμενη μέρα μια απ’ τα ίδια

 

«Εάν μπορούσε την ζωή

η ψήφος να αλλάξει,

τις εκλογές από καιρό

κάποιοι θα είχαν πάψει»

Γι’ αυτό δεν βασανίζομαι

ούτε και το ‘χω έννοια

κι ούτε χαλάω με αυτά

πολύ την ζαχαρένια

Οι Δήμοι δεν με κούρασαν

και όλα αυτά διότι

Η φούσκα θα σκάσει με πάταγο

 

Ο Θάνος όταν έμαθε

το νέο το μαντάτο

την θέση ονειρεύεται

να του δοθεί στο πιάτο.

-Μπαμπά μου, λέει όλο χαρά,

έστω και από σπόντα,

θα ξαναγίνω δήμαρχος

κι ας μην έχω προσόντα.

-Δεν είναι έτσι ακριβώς

γιε μου τα γεγονότα

«Να μου κοπεί το χέρι που σε ψήφισα»

 

-Τι κάνεις;

-Γράφω ποίημα.

φίλος μου το ζητάει

"Η φάπα ή η συγνώμη του

σε θλίβει, με ρωτάει".

-Για τον ανεκδιήγητο

χαλάς φαιά ουσία;

Δεν βλέπεις στο κρανίο του

πως έχει τρικυμία;

Το διαγνώσαν οι γιατροί,

είπανε: «Είναι φλούφλης»,

Η ώρα της κρίσης

 

Της κρίσης ήρθε η στιγμή

και μπρος στον Άγιο Πέτρο

συντεταγμένα οι δήμαρχοι

πέρναγαν και με μέτρο.

Κρίνονταν για τα έργα τους

που κάναν όσο ζούσαν.

Σε κόλαση ή παράδεισο

μετά τους οδηγούσαν.

Ήρθε του ανεκδιήγητου

η ώρα να περάσει

και φόβος, τρόμος, πανικός,

μέγας τον είχε πιάσει.

-Τι έκανες στις πυρκαγιές;

Ο Πέτρος τον ρωτάει

κι εκείνος με μισόλογα

και μπούρδες απαντάει.

Αντιμέτωποι με σοβαρούς υγειονομικούς κινδύνους βρίσκονται οι δημότες του Βόλου…

 

Το ερώτημα είναι απλό

Βολιώτες μου ραγιάδες

Να έχεις δίπλα εννιά γιατρούς

ή τους εφτά παπάδες;

Χορτάσαμε ταρατατζούμ

 

Μέρες και νύχτες προσπαθώ

την λάσπη να ξορκίσω,

σπίτι, υπόγειο, ΙΧ (γιώτα χι)

πρέπει να καθαρίσω.

-Παράτα τα, μου λέει η κυρά

έπρεπε εκεί να ήσουν

που κάνουνε εγκαίνια

μπας και μας βοηθήσουν.

Δεν θέλω να ξεφτιλιστείς

ούτε να πας να γλείψεις

Μην τσιμπάτε

 

Μη πόσιμο

 

Κάποιες φορές που το μυαλό

έχει βραχυκυκλώσει,

ψάχνω τον τρόπο για να βρω

ή κάποιον να με σώσει.

Μπροστά στα αδιέξοδα

πηγαίνω στην κυρία,

την μια μιλά ως μάγισσα

την άλλη ως Πυθία.

-Μου λέει σε βλέπω σκεφτικό

λες το νερό νεράκι

Θράσος απύθμενο

 

Νόμιζα είναι του φου μπου (FB)

και του πληκτρολογίου

με πέντε έξι επτά προφίλ

άνθρωπος του γραφείου.

Μία απλή φιλόλογος

που από τα θρανία

εκλέχθηκε απ’ τον λαό

και πήρε εξουσία.

Μπράβο της, έλεγα συχνά

ειν’ άξια διότι

όπου χαρά κι όπου γιορτή

σαν την Βασίλω, πρώτη.

Καλύτερα...

 

Χίλιες φορές Αλκίνοος

κι ας λεν πως είμαι φλώρος

παρά του ανεκδιήγητου

να είμαι ψηφοφόρος.

Χίλιες φορές στο ΚΚΕ

κομμουνιστής και ΚΝΙΤΗΣ

παρά ένας βρομόστομος,

φασίστας και κοπρίτης.

Ο άνθρωπος και το νερό

Βρέχει, αστράφτει και βροντά

δεν λέει να κοπάσει.

Κάποιος την πόρτα μου χτυπά,

έτσι όπως πάει θα σπάσει.

Κοιτάζω, γύρω για να δω

τι γίνεται, που πάμε;

Από παντού μπαίνει νερό

κι αρχίζω και φοβάμαι.

Που πας νεράκι, το ρωτώ,

πες μου τι σουχω κάμει;

Εδώ είναι βιος μου, θάπρεπε,

να ήσουν στο ποτάμι.

ΝΤΡΟΠΗ ΚΙ ΑΛΙΜΟΝΟ ΜΑΣ

 

Σ’ αυτούς εμπιστευτήκαμε

την πόλη, τον νομό μας,

χώρα και περιφέρεια,

ντροπή κι αλίμονό μας

άλικος

Η πραματευτού

 

Δείξτε λίγη ψυχραιμία

μην τραβάτε τα μαλλιά,

λάβετε υπόψιν είναι

μια εικόνα μοναχά.

Μια εικόνα που αξίζει

όσο χίλιες δυο στροφές,

όσα δεν μπορούν να πούνε

συγγραφείς και ποιητές.

Είναι μια βιβλιοθήκη

ξύλινη μασίφ θαρρώ,

Πισινός του Σωτηράκη

 

Τρέχει από πίσω κλαίγοντας

τον δρόμο να του ανοίγει

λακκούβες και κακοτοπιές

θέλοντας να αποφύγει

-Σωτήρα, Σωτηράκη μου

βγάλε με στον αέρα.

- Δήμαρχε κάνε υπομονή

ανοίγω την Δευτέρα.

- Δεν παν καλά τα πράγματα

τραβώ μεγάλο ζόρι,

μ' έχουν στριμώξει λογιστές

γιατροί και δικηγόροι.

Χρυσό κουφέτο

 

Πριν να σου γράψω έγραψα

στους άλλους δυο πιο πρώτα,

προβλέποντας πως δεν θα πας,

απλά γιατί είσαι κότα.

Να σε τσιγκλήσω ήθελα

να πας και να τα πείτε

γιατί με τον διάλογο

η πόλη ωφελείται.

Όμως δεν το περίμενα

ειλικρινά στ' αλήθεια,

πώς είσαι ένας φαφλατάς

που λέει παραμύθια.

Καθάρισε την θέση σου

 

Για τα πανηγύρια

 

Σοσιαλίστρια ΚΙΝΑΛ,

ξανθιά, σαρακατσάνα,

όλα αυτά δεν παν μαζί

γι’ αυτό άλλαξε πλάνα.

Έφυγε απ’ την αφάνεια,

ένοιωθε στην μιζέρια.

και με ακατανόμαστο

εδώσανε τα χέρια

-Τρέξε, της είπε, χάνομαι,

βουλιάζω, βάλε πλάτες

ως τώρα έχω σίγουρους

μόνο τους Σπαρτιάτες

Βόηθα να φτιάξω το προφίλ

θα σου χρωστάω χάρη

Αλμυρέ λαέ

 

Ο Ράππος ο αείμνηστος,

έλεγε πως θα φέρει,

το σύνταγμα πεζοναυτών

στου Αλμυρού τα μέρη.

Μετά πασόκοι, δεξιοί,

κι οι συριζαίοι εντέλει

τάζανε τρένο πως θα ‘ρθει

μέχρι και το Τσιγκέλι.

Μα σύνταγμα δεν φάνηκε

να έρθουνε στρατάρχες

Σιγά μην έρθει

προς κ.κ.  Υποψήφιους δημάρχους  Παπαπέτρου Νικόλαο Ριζόπουλο Απόστολο Ενταύθα

  

Κύριοι σας παρακαλώ

μια χάρη θα ζητήσω

θέλω debate αρχηγών

να παρακολουθήσω.

Εννέα χρόνια ο κύριος

πάντοτε βγαίνει μόνος

να έρθει σε διάλογο

ζητήστε επιμόνως.

Με μία προϋπόθεση

μονάχα να μην βρίζει

κι ας είναι κι ο κονφερασιέ

αυτός που συντονίζει.

Βέβαια το γνωρίζετε

κατά τα ειωθότα,

Ειδοποία ρε Καραβάγγο

 

 Ποιος μυαλωμένος άνθρωπος
θα ‘παιρνε αυτή την θέση
και με το φτυάρι να χτυπά
αν ο σοβάς θα πέσει.

Οι άλλοι φοβηθήκανε

και πιάσανε τα άκρα.

Ότι έπεφτε θα πήγαινε

στου Μπέου την φαλάκρα

 

Μα ευτυχώς του φώναξε

κάποιος απ’ την παρέα.

«Θα ξεκολλήσει, μην χτυπάς,

σούρχεται  Αχιλλέα»

Πολιτικός απατεών

 

Χίλιες φορές με δάσκαλο,

γιατρό και δικηγόρο

παρά με γκαζοτενεκέ

άδειο που κάνει ντόρο.

Ποιος φταίει για την κατάντια μας;

 

Είχε καιρό η κυρία μου

να μου τα πει έτσι χύμα

και τον εξάψαλμό της γω

τον έγραψα σε ποίμα.

«Για τούτη την κατάντια μας

πες μου ποιος έχει φταίξει;

Για τον ακατανόμαστο

δεν θέλω ούτε λέξη.

Τα παιδία παίζει

 

Μηχανικοί, αρχιτέκτονες

σκίζουνε τα πτυχία

και οδηγούνται σωρηδόν

όλοι στην ανεργία.

 

Πολλά γραφεία μελετών

σύντομα υποθέτω

θα αναγκαστούνε σίγουρα

να βάλουνε λουκέτο.

Μόνος μου κάνω για πενήντα

 

Σκύβεις λίγο παίρνεις θέση

και τα γόνατα λυγάς

γράφεις και μετά το παίζεις

με μανία το βαράς.

Αν εκλέξεις κλόουν περίμενε το τσίρκο

 

Ο υπουργός κι ο δήμαρχος

κοινή οι δυο τους δίνουν

συνέντευξη τον πόνο μας

θέλοντας ν’ απαλύνουν.

Αφού τα καταφέρανε

μαντάρα να τα φτιάσουν

ειν’ ώρα στους πυρόπληκτους

καλούδια να μοιράσουν.

Όσο ψηλότερα κοιτάς τόσο σε πιάνει θλίψη

Μου λεν τον πόνο, τον θυμό,

και την οργή να πνίξω,

να παραμείνω ψύχραιμος,

το βιος να εγκαταλείψω

Δεν είναι ώρα ευθυνών

μου λεν να μην μιλήσω

μ’ αφού δεν έχω ούτε νερό,

πως τη φωτιά να σβήσω;

Μου λεν μην «βάζεις» τις φωνές

δεν πρέπει να ουρλιάξεις

πρέπει τυφλά να υπακούς

στα όργανα της τάξης.

Ο πισινός

Χίλιες φορές να σαι γιατρός

και ας σε λένε μαία

παρά μαϊμού ξεβράκωτη

με τον ποπό σε θέα.

Βαρθολομαίος – Μπέος

Αφού  στην πόλη  πρόκειται
να ρθει  ο Βαρθολομαίος,
φαντάζομαι τι θα τραβά
ο δυστυχής ο Μπέος.
 
Θα πρέπει να είναι υπόδειγμα
μπρος στο ιερατείο
κι όχι «Τοτός» με τα γνωστά
τερτίπια στο σχολείο.

Ντουβάρια

 

Σ’ ένα σχολειό στο Καπακλί
πέσανε οι σοβάδες
και από τύχη καθαρή
δεν κλάψανε μανάδες.
 
Αχ Ζέττα μου τι συμφορά,
τι σου ‘μελλε κυρία,

Για μια φωτο στο Instagram

Ανέκαθεν των δεξιών

ομηρικοί οι καυγάδες,

τώρα αποδεικνύονται

κι ολίγον μπουνταλάδες.

Μαλλιοτραβιούνται, σπρώχνονται,

ασίγαστα τα μίση

κι αν δουν καρέκλα αδειανή

ποιος να πρωτοκαθήσει.

Η βουλιμία προβολής

μάλιστα είναι τόση

που δείχνει σαν να έχουνε

ενός κοκόρου γνώση.

Ο ΣΕΓΑΣ και ο μέγας

Η φυλακή που έκανε
τον έχει σημαδέψει
κι έκτοτε ψάχνει συνεχώς
βραβεία να μαζέψει.

Ως και αυτή που ισόβια

τον είχε  αποκλήσει,

την ΕΠΟ, την αμαρτωλή,

βάλαν να τον τιμήσει.

 

Μέχρι τον Μίλτο, υπάλληλο,

σ’ οργανισμό του Δήμου